Prawidłowa ilość „dobrych”  bakterii w jelitach  i odpowiednia ich różnorodność są dla nas  bardzo  ważne. Ale  to nie wszystko, ważne jest także to, gdzie – w jelitach – rozwijają się te bakterie.

W  układzie trawiennym  największe zgromadzenie bakterii znajduje się w jelicie grubym. W jelicie cienkim powinno być ich stosunkowo mało. Wskutek różnych nieprawidłowości może jednak dojść do nadmiernego rozrostu różnych bakterii w jelicie cienkim, także tych, które w jelicie gruby spełniają pożyteczną rolę, takich jak Lactobacillus oraz Bifidobacterium) i mogą one, ale niekoniecznie,  pochodzić z jelita grubego. Ten stan nazywamy Zespołem Rozrostu Bakteryjnego (ZRB), lub – od  skrótu angielskiej nazwy – SIBO (Small Instestine Bacterial Overgrowth, czyli Przerost Bakterii w  Jelicie Cienkim).

Zespół SIBO objawia się wzdęciami, nadmierna ilością gazów jelitowych,  może też wywoływać biegunki, zmniejszenie masy ciała. Nadmierny rozrost bakterii  w jelicie cienkim zakłóca produkcję niektórych witamin. A ponadto jest przyczyną złego wchłaniania produktów przemiany materii. Może być przyczyną niedokrwistości, wskutek niedoboru B12 i żelaza.
Specjalistyczny portal www.termedia.pl, w artykule na temat SIBO podaje, że SIBO może występować w grupie od 2,5 do 22 % dorosłych. Częściej, między innymi,  u osób z zespołem jelita nadwrażliwego,  w celiakii, w chorobie Leśniowskiego-Crohna,  w zespół krótkiego jelita, przy marskości wątroby.

Jako przyczyny podaje się także, m.in.:

• • zaburzenie pracy wędrującego kompleksu mioelektrycznego , lub elektrycznego (MMC – migrating motor complex); jest to aktywność elektryczna przewodu pokarmowego w okresie między posiłkami oraz w nocy; zakłócenia (np. stres, stany zapalne) powodują, że niedotrawione pokarmy mają zbyt długi kontakt z bakteriami, co powoduje nadmierną fermentację,
  • niedoczynność tarczycy (np. choroba Hashimoto) prowadzi do zaburzeń działania MMC, ponieważ praca przewodu pokarmowego zależy od stężenia hormonów Ft3/Ft4,
  • zaburzenia wydzielania kwasu solnego w żołądku wskutek używania inhibitorów pompy protonowej (  leki na zgagę),
  • zaburzenia wydzielania enzymów trzustkowych (niewydolność), zaburzenia immunologiczne,
  • nieprawidłowości w budowie przewodu pokarmowego (guzy, uchyłki jelita cienkiego).

Rozpoznanie SIBO polega na badaniu mikrobiologicznym treści jelita cienkiego ( badanie inwazyjne), lub przeprowadzeniu  wodorowego testu oddechowego (WTO).

Zespół SIBO to nie tylko dyskomfort, spowodowany wzdęciami, gazami, biegunkami lub zaparciami. O wiele gorsze są niedobory  witamin i minerałów i innych składników odżywczych w organizmie, co może prowadzić do różnych chorób.

Na tę dolegliwość lekarze z reguły przepisują antybiotyk, bo przy pomocy diety bardzo trudno zlikwidować stan chorobowy. Ale nawet przy antybiotykach odpowiednia dieta jest jednak  niezbędna.

Jaka dieta przy SIBO? O tym napiszę w następnym poście.